ကရင္လူထုအားလံုးထံသို႔ က်မရဲ့ ဒုတိယပို႔စာ (KNU နဲ႔ အစိုးရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးမႈဆိုင္ရာ ၂၀၁၁-၂၀၁၂)

(ေကအုိင္စီ)
ေနာ္ဝါးဝါးဖိုး

ဇန္န၀ါရီလ ၁၉ ရက္၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္

အခုအခ်ိန္မွာ ကရင္လူထု ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ့ၾကားမွာ KNU နဲ႔ အစိုးရၾကား ပဏာမခ်ဳပ္ဆိုခဲ့တဲ့ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး စာခ်ဳပ္အေပၚ စိုးရိမ္မူေတြ အမ်ားအျပား ျဖစ္ေနၾကတာကို တေန႔တျခား ပိုၿပီး ၾကားသိလာရပါတယ္။ ကိုယ့္ကရင္လူထုေတြရဲ့ ေသာကကိုၾကည့္ၿပီး က်မလည္း စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရပါတယ္။ သူတို႔နည္းတူပဲ က်မလည္းထပ္တူ ခံစားရပါတယ္။

က်မ မွတ္သားမိသေလာက္ေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးဖို႔ သြားခဲ့တဲ့ အဖြဲ႔ေတြထဲက တခ်ိဳ႕ဟာဆိုရင္ ေဆြးေႏြးပြဲက ျပန္လာၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ကိုယ့္မိခင္ KNU အဖြဲ႔ကေန ခြဲထြက္ၿပီး ျမန္မာစစ္အစိုးရနဲ႔ ပူးေပါင္းသြားတာမ်ဳိးေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ရသလဲဆိုတာ က်မတို႔အားလံုး သင္ခန္းစာယူၿပီး အတူတကြ စဥ္းစားအေျဖရွာၾကရေအာင္။

က်မရဲ့ စဥ္းစားခ်က္တခ်ဳိ႕ကို ဒီေနရာမွာ တင္ျပသြားမွာပါ။ စာဖတ္သူေတြ အေနနဲ႔လည္း က်မရဲ့ တင္ျပခ်က္အေပၚ သေဘာတူတာမ်ဳိး ရွိႏိုင္သလို သေဘာထား ကြဲလြဲတာမ်ဳိးလည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဘယ္လို အျမင္သေဘာထား ရွိသူကိုမဆို ၀င္ေရာက္ေဆြးေႏြးဖို႔ က်မအေနနဲ႔ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။ ကရင္ေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔က ကရင္အားလံုးမွာ တာဝန္ရွိတာပါ။ က်မက သာမန္ ကရင္ျပည္သူ တစ္ဦးပါဘဲ။ KNU, DKBA ၿပီးေတာ့ ဘယ္ကရင္ပါတီ၀င္ေတြနဲ႔မွ ေဆြမ်ဳိးေတာ္စပ္ျခင္း၊ အဖြဲ႔၀င္ ျဖစ္ခဲ့ျခင္းမ်ဳိးလည္း မရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔အားလံုးနဲ႔ တူတာကေတာ့ ကရင္ေသြးပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကရင္လူမ်ဳိး တေယာက္အေနနဲ႔ ဒီစာကို အစြဲကင္းကင္းနဲ႔ ဘက္မလိုက္မိေစဖို႔ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ႀကိဳးစား ေရးသားထားပါတယ္။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးဖို႔သြားတဲ့ အဖြဲ႔တိုင္းဟာ ကိုယ့္လူမ်ိဴးအတြက္ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္တႀကီးနဲ႔ သူတို႔ေတြအတြက္ဆို ရန္သူလို႔ သတ္မွတ္လို႔ရတဲ့ အစိုးရရဲ့ နယ္ေျမထဲကိုဝင္ၿပီး အေျခအတင္ ေဆြးေႏြးခဲ့ ၾကတာပါ။ ကိုယ္က်ဳိးအတြက္ရည္ရြယ္ၿပီး ကိုယ့္တိုင္းရင္းသားကို ခုတံုးလုပ္ကာ သြားေဆြးေႏြးခဲ့တဲ့သူေတြေတာ့ ပါႏိုင္မယ္မထင္ပါဘူး။ သူတို႔ကိုယ္က်ိဳးအတြက္သာ ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ အစိုးရနဲ႔ လိ်ဴ့ဝွက္ေဆြးေႏြးၿပီးေတာ့ ခြဲထြက္သြားၾကမွာပါပဲ။ ျမန္မာအစိုးရရဲ့ သိမ္းသြင္းတဲ့နည္း
ဗ်ဴဟာေတြကို ျပန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္လည္း အမ်ားႀကီးရွိတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ခ်င္းဆီကို ဗမာစစ္တပ္က စီးပြားေရးနဲ႔လာဆြယ္တယ္၊ ဆြယ္မရရင္ ၿခိမ္းေခ်ာက္တယ္။ အမ်ိဴးမ်ိဴးပါပဲ။ အေပ်ာ့ အမာသံုးတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ က်မတို႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြ စိတ္ယိုင္မူက ရာခိုင္ႏႈန္းအရ ေျပာရရင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို နည္းတယ္လို႔ က်မတဦးအေနနဲ႔ ျမင္မိပါတယ္။

ဒါေပမဲ့လည္း လူမ်ိဳးအတြက္ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္တႀကီးနဲ႔ သြားေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတဲ့ သူေတြရဲ့အျပန္ခရီးလမ္းကေတာ့ မသာယာပါဘူး။ လူထုအတြင္းမွာျဖစ္ေစ အဖြဲ႔အစည္း အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာျဖစ္ေစ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ကဲ့ရဲ့ေဝဖန္မူ၊ ျပစ္တင္ရွဳပ္ခ်မူေတြက သူတို႔ေတြရဲ့ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ဘယ္ေလာက္ထိ ရိုက္ခ်ိဳးခဲ့သလည္းဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ ခံစားရမွသိမွာပါ။
ကိုယ့္လူမ်ိဴးေတြရဲ့ ပူပန္မူ၊ လြန္ကဲမူေတြ၊ အဆိုးျမင္ရွဳပ္ခ်မူေတြကို မခံႏိုင္ေတာ့တဲ့အဆံုး
သူတို႔နဲ႔အတူတူ ပုခံုးဖက္ႀကီးျပင္းလာခဲ့၊ သြားအတူစားအတူရွိခဲ့ဖူးတဲ့ ေသြးေသာက္ညီအကိုေတြကို ေက်ာခိုင္းၿပီး ျမန္မာစစ္အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္ဝင္ခဲ့ၾကတဲ့ သေဘာမ်ဳိးေတြ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေတြက က်မတို႔ၾကားမွာ နားလည္မူေတြလြဲခဲ့ၾကလို႔၊ ခြင့္လြတ္တတ္တဲ့ စိတ္ထားမရွိခဲ့လို႔၊ တစ္ေယာက္အေပၚတစ္ေယာက္ မေလးစားပဲ ဆိုးရြားစြာ ျပစ္တင္ရွဳပ္ခ်တတ္မူ၊ သူတစ္ပါး လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့တဲ့အေပၚ အေကာင္းျမင္ၿပီး ေက်းဇူးပဲဆိုတဲ့စကားလံုးကို မထုတ္သံုးတတ္ခဲဲ့ၾကတဲ့ အတြက္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အက်ဳိးဆက္ေတြလို႔ဘဲ က်မျမင္ပါတယ္။ အဖြဲ႔ အတြင္းမွာလည္း ပုဂိုလ္ေရးကိုေရွ႕တန္းထားၿပီး အခ်င္းခ်င္း ပုတ္ခတ္ေျပာဆိုမူေတြလည္း ရွိခဲ့ၾကတာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ဆက္တြဲရလဒ္ကေတာ့ အဖြဲ႔အစည္းၾကားမွာ အခ်င္းခ်င္းၿပိဳကြဲခဲ့ရသလို ကရင္လူထုက သူတို႔ရဲံမိခင္ KNU အဖြဲ႔အစည္းကိုပဲျဖစ္ေစ၊ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးခ်င္းကိုျဖစ္ေစ အထင္ႀကီးမူ ေလွ်ာ့နည္းသြားၾကၿပီးေနာက္ပိုင္း ေထာက္ခံအားေပးမူေတြလည္း မရွိေတာ့တာ ေတြ႔ျမင္ေနရပါတယ္။ ဒါေတြကို ၾကည့္ၿပီး အခုလက္ရွိျဖစ္ေနတဲ့ကိစၥကို ေျဖရွင္းတဲ့အခါ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းအတြင္းမွာ ပုဂၢိဳလ္ေရးကိုမၾကည့္ပဲ လူမ်ဳိးအတြက္ကိုသာ ေရွ႕တန္းထားၿပီး လုပ္ေဆာင္ၾကေစခ်င္ပါတယ္။

ဘယ္သူမွ ျပည့္ဝတယ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး၊ သို႔ေပမဲ့လည္း သူတို႔ေတြ ကိုယ့္အဖြဲ႔အစည္း ဆက္လက္ ရပ္တည္မူအေပၚ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္သြားၾကတာပါပဲ။ ဒီလုပ္ေဆာင္ခ်က္ အေပၚမွာလည္း ကရင္လူထုေတြက ဝိုင္းဝန္း ေထာက္ခံအားေပးရင္ သူတို႔လည္းအားတက္လာမွာပဲ။ ေရွ႕ဆက္ ဘာေတြ ဆက္လုပ္ရမလဲဆိုတဲ့ အၾကံေကာင္းဥာဏ္ေကာင္းေတြ ေပၚလာမွာပဲ။ စိတ္ဓါတ္က်ေနရင္ေတာ့ ဘယ္လိုမွ အႀကံေကာင္းေတြ ထြက္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး၊။ အခုခ်ဳပ္ဆိုခဲ့တဲ့ စာခ်ဳပ္အေပၚမွာ ကရင္လူထု အားလံုးက ေတာင္းဆိုေစခ်င္တဲ့အခ်က္ေတြကို သူတို႔ဗဟိုကေနတဆင့္ သြားေရာက္ၿပီး ေဆြးေႏြးခ်ဴပ္ဆိုခဲ့ၾကတာပါပဲ။ ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့တာ ကလည္း သူတို႔က လူထုေတြ ေထာက္ခံနိုင္ေလာက္ၿပီ ဆိုတဲ့အတိုင္းအတာနဲ႔၊ ျမန္မာအစိုးရရဲ့ ႏိုင္ငံေရးအေပၚ အေကာင္းဘက္ ေျပာင္းလာနိုင္မူရွိတဲ့အေျခအေန၊ ကမာၻကလည္း ကရင္ေတြနဲ႕တျခားတိုင္းရင္းသား လူနည္းစုေတြ အုပ္စိုးသူအစိုးရကို ဆန္႔က်င္ တိုက္ခိုက္ေနတာပိုၿပီးေတာ့ သိျမင္လာတဲ့အေျခအေနအရပ္ရပ္အၾကားမွာ တိုင္းရင္းသားေတြ ဘယ္ေလာက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လိုလား တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ေပၚလြင္ႏိုင္မယ့္ အခ်ိန္ေကာင္းမ်ဳိးမွာ စာခ်ဳပ္ကို ေစာေစာခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ၾကတာလို႔ဘဲ က်မေတာ့ ျမင္မိပါတယ္။

ဒီစာခ်ဳပ္ကလည္း အတည္ျပဳရေသးတာေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ မူအရပဲရွိပါေသးတယ္။ ဒီမူကို အစိုးရဘက္က အသံုးခ်တတ္ရင္ ကိုယ့္ဘက္ကလည္း ျပန္ၿပီး အသံုးခ်တတ္ရမွာပါ။ ဒီစာခ်ဳပ္က အလကားခ်ဳပ္ထားတဲ့ဟာမဟုတ္ဘဲ လံုးဝကိုအသံုးဝင္တဲ့စာခ်ဳပ္ပါ။ ဒီစာခ်ဳပ္မွာ ကရင္ေတြ အတြက္ပဲမဟုတ္ပါဘူး။ တိုင္းရင္းသားအားလံုးကို ရည္ရြယ္ၿပီးေတာ့ ေတာင္းဆိုခဲ့တဲ့ စာခ်ဳပ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားအားလံုး အသံုးခ်နိုင္တယ္လို႔ က်မျမင္ပါတယ္။

ဥပမာေျပာရရင္ အခု ဗမာစစ္တပ္ေတြ ရိကၡာတင္ပို႔မူနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဒီစာခ်ဳပ္ကို က်မတို႔အသံုးခ်ႏိုင္ရမယ္။ ဒီစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူဖို႔၊ ရိကၡာစုေဆာင္းၿပီး စစ္တပ္အင္အား တိုးခ်ဲ့ဖို႔ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီလိုမ်ဳိးေတြကို အစိုးရဘက္က လုပ္လာရင္လည္း KNU ဘက္က စာခ်ဳပ္ရဲ့ ပထမအခ်က္နဲ႔ ဒုတိယအခ်က္ကို ေထာက္ျပၿပီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကန္႔ကြက္ သြားသင့္ တယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။ ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ တိုင္းရင္းသားေဒသမွာ တိုင္းရင္းသားေတြ သေဘာမတူဘဲ သယံဇာတ ထုတ္သံုးေန တာကို စာခ်ဳပ္ရဲ့ ၄ ခ်က္ေျမာက္အခ်က္ထဲမွာပါရွိတဲ့ ‘ေဒသခံျပည္သူမ်ား ပါဝင္ပတ္သက္ေသာ စီမံကိန္းမွအပ ျပည္ပရင္းနွီးျမဳပ္ႏွံသူ မ်ားနွင့္ ပူးေပါင္း၍ အတိုင္းအတာ ပမာဏႀကီးမားၿပီး ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ားအား နွစ္ဖက္စလံုးမွ စတင္မူမျပဳရ’ ဆိုတဲ့အခ်က္ကို က်မတို႔ လံုးဝ ေထာက္ျပလို႔ရပါတယ္။ က်မတို႔ဘက္မွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။

ဒီလုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြကိုအသံုးခ်ၿပီး KNU ဘက္က အျမန္ဆံုး ထိထိေရာက္ေရာက္နဲ႔ လုပ္ေဆာင္ေပးပါလို႔ က်မေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္။

က်မတို႔ကရင္ေတြကိုလည္း အစိုးရိမ္မႀကီးၾကပါနဲ႔ သတိရွိရွိနဲ႔သာ ကိုယ့္ရဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္အေပၚ လုပ္ေဆာင္ၾကပါ။ ကမၻာကသိေအာင္ ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့တဲ့စာခ်ဳပ္အေပၚမွာ အစိုးရဖက္ကေန ခ်ိဳးဖ်က္လာရင္ေတာ့ က်မတို႔ကရင္ေတြ နွစ္ ၆၀ ေက်ာ္ကိုင္လာတဲ့လက္နက္ကို ဆက္ကိုင္မလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ ကမာၻကသိေအာင္ ခြဲထြက္ခြင့္စၿပီး ေတာင္းဆိုၾကမလားဆိုတာသာ စဥ္းစား ထားၾကေစခ်င္ပါတယ္။ က်မတို႔အားလံုး အတူတကြဝိုင္းၿပီး အေျဖရွာၾကရတာေပါ့။

ေနာက္ လာမည့္တတိယစာထဲမွာေတာ့ ဟိုယခင္တုန္းက ကရင္ေခါင္းေဆာင္ေတြလုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္မႈေတြေန ဘာေတြေအာင္ျမင္မႈရခဲ့၊ ဆံုးရံႈးမႈေတြရွိခဲ့လဲ၊ က်မတို႔ေတြအားလံုးအတြက္ေကာ အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းမႈတကယ္ရွိခဲ့၊ မရွိခဲ့ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တင္ျပေရးသားခ်င္ပါေသးတယ္။

ေနာ္ဝါးဝါးဖိုး