""ကို္ယ္ထင္၇င္ ကုတင္ေ၇ြွနန္း''' ေပါ႔..

ႏွလုံးသားနဲ႔ ဦးေနွာက္ကို

စည္းခ်က္္ညီညီတီးခတ္၇င္း

ငါ႔ရသနဲ႔ငါ

သံစဥ္၇ွိတယ္..။

မင္းနားဆင္လို႔ ခါး၇င္..

နားပိတ္ထားလိုက္..

ကိုယ္႔အသံ ကိုယ္ျပန္ၾကားဖို႔..

ငါ႔ကိုယ္ငါ မွန္တယ္ထင္လို႔

တီးခတ္ၾကည္႔တာ..

အမွားနည္းနည္းပါတာ

ဘာဆန္းလို႔လည္း..။

ငါမွားျပီလို႔ေျပာ၇ေအာင္

မင္းမွာ အမွန္တ၇ားေတြ

ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ပိုင္လို႔လည္း..

အတၱကိုယ္ဆီ ၇ြတ္လြင္႔ေနၾကတယ္.

ပုခုံးၾကားက ေခါင္းေပါက္သူေတြထဲမွာ

ငါ႔၇ြတ္ကို ငါလြင္႔တာပဲ..

ပင္လယ္ဟာ ေသးေသးေလး

မဟုတ္ဘူးဆိုတာေလာက္ေတာ႔

ငါသိတာေပါ႔..

ငါ႔စိတ္နွလုံး ေအးခ်မ္းေစမယ္ထင္၇င္

ကမၻာ ဆုံးထိေအာင္ ၇ြတ္လြင္႔မယ္..

""ကို္ယ္ထင္၇င္ ကုတင္ေ၇ြွနန္း''' ေပါ႔..

မဟုတ္ဘူးလား..။


နန္ယမင္းေဝ