ရိုးသားသူအတြက္ ့လက္ငင္းအက်ိဳး

ေမာင္လွ၀င္းသည္ ေတာင္ငူျမိဳ႔၏ ေျမာက္ဘက္ ဆင္ေျခဖံုးရက္ကြက္ေလးတြင္ ေနထိုင္သူ ျဖစ္သည္။ အေဖ အေမ အပါအ၀င္ ေမာင္ႏွမ ငါးေယာက္ႏွင့္ မိသားစု ခုနစ္ေယာက္ရွိသည္။ ဖခင္ျဖစ္သူက အငွားဆိုက္ကားနင္းသည္။ မိသားစု ခုနစ္ေယာက္ရွိ၍ သူတို႔၀င္ေငြႏွင့္ မေလာက္ငပါ။

ေမာင္လွ၀င္းသည္ ငါးတန္းႏွင့္ ေက်ာင္းထြက္လိုက္ရသည္။ က်န္ေသာ ညီေလးႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ ညီမေလးႏွစ္ေယာက္လည္း ေက်ာင္းထြက္လိုက္ရသည္။ ေမာင္လွ၀င္းက အသက္ တဆယ့္ေလးႏွစ္ အရြယ္ရွိ၍ အႀကီးဆံုး ျဖစ္သည္။ ညီေလးႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ ညီမေလး ႏွစ္ေယာက္က ေျပာင္းဖူးျပဳတ္၊ ေခြးခ်ိဳသီး၊ ၾကံရိုး၊ နာနတ္သီး၊ ဖရဲသီးစိတ္ စေသာ ရာသီေပၚ အသီးမ်ားကို လည္၍ ေရာင္းရသည္။

သူတို႔ဖခင္သည္ ရိုးသားသူ ျဖစ္သည္။ မိသားစု ညစာ စုေပါင္းစားခ်ိန္တြင္ သားသမီးမ်ားကို အျမဲတမ္း သြန္သင္ဆံုးမစကား ေျပာၾကားေလ့ရွိသည္။

သားတို႔၊ သမီးတို႔-လူဆိုတာ ရိုးသားရမယ္။ ႀကိဳးစားရမယ္။ သူတပါး ပစၥည္းဥစၥာကို ဘယ္ေသာအခါမွ မခိုး၊ မ၀ွက္၊ မလုရဘူး။ ကိုယ့္ထက္နိမ္႔က်သူကို သနားရမယ္။ ကူညီရမယ္။ ႀကီးသူကို ရိုေသရမယ္။ ရြယ္တူကို ေလးစားရမယ္။ သူတပါးအေပၚ မလိမ္မညာ၊ မလွည့္စားရဘူး။ ကိုယ္ေကာင္းစားေရးအတြက္ သူတပါး အက်ိဳးစီးပြားပ်က္စီးေအာင္ ဘယ္ေသာအခါမွ မလုပ္ရဘူး။ မွတ္ထားၾကေနာ္။ ကဲ--သားတို႔ သမီးတို႔ ဘုရားကန္ေတာ့ၾက၊ အေဖတို႔ကိုလည္း ကန္ေတာ့ျပီး အိပ္ရာ၀င္ၾက။

ေမာင္လွ၀င္းတို႔ မိသားစုသည္ ဆင္းရဲေသာ္လည္း ရွိတာေလးႏွင့္ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္မႈ ရွိၾကပါသည္။ အိမ္နီးနားခ်င္းမ်ားထံမွ ေခ်းငွားျခင္း မရွိပါ။ ေမာင္လွ၀င္း၏ ဖခင္သည္ ရပ္ကြက္ထဲကပင္ ျဖစ္ေစ၊ တျခားေနရာကပဲ ျဖစ္ေစ၊ မဖိတ္ဘဲႏွင့္ အလွဴအတန္းမ်ားကို သြားေလ့မရွိပါ။ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးပီပီ ေန႔စဥ္ ဘုရား၀တ္တက္ျပီး ဥပုသ္ေန႔တိုင္း ဥပုသ္ေစာင့္ေလ့ရွိသည္။

ေမာင္လွ၀င္းသည္ ဖခင္ျဖစ္သူ၏ သြန္သင္ဆံုးမမႈမ်ားကို ဂရုတစိုက္ နားေထာင္ျပီး လိုက္နာသူျဖစ္သည္။ ေမာင္လွ၀င္းအလုပ္က ေျမြေရခြံအိတ္ႀကီးကို ႀကိဳးျဖင့္သိုင္း၊ ပခံုးမွာ လြယ္ျပီး လမ္းေဘး အမႈိက္ပံုထဲက ေရသန္႔ဘူးခြံ႔၊ နို႔ဆီခြက္၊ ဘီယာဘူးခြံ၊ ကၽြဲရိုင္းဘူးခြံ၊ ပုလင္းခြံ၊ ေကာ္အတိုအစအနႏွင့္ ပလတ္စတစ္မ်ားကို လိုက္ေကာက္ျပီး ပစၥည္းေဟာင္း ၀ယ္သည့္ဆိုင္မ်ားတြင္ ျပန္ေရာင္းသည့္အလုပ္ ျဖစ္သည္။

တေန႔တြင္ ႏွစ္ထပ္တိုက္ထဲမွ အသက္ ၄၀-ခန္႔ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ အမႈိက္ပံု၌ အမႈိက္ျခင္းကို ပစ္သြားသည္။ ေမာင္လွ၀င္းသည္ ထိုအမႈိက္ျခင္းထဲက ေရသန္႔ဘူးခြံ၊ ဘီယာဘူးခြံ၊ ငံျပာရည္ဘူးခြံႏွင့္ ပလပ္စတစ္ အတိုအစမ်ားကို ေမႊေႏွာက္ရွာေဖြေနသည္။ ထိုစဥ္ အမည္းေရာင္ အထုပ္ကေလး တထုပ္ကို ရုတ္တရက္ ေတြ႔လိုက္ရသည္။ ထိုအထုပ္ကေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ေသေသခ်ာခ်ာ စမ္းၾကည့္ျပီး ရင္ေတြခုန္ေနသည္။ ေရႊထုပ္မွန္း ေမာင္လွ၀င္း သိလိုက္ျပီ။ သည္အခ်ိန္မွာပင္ ဖ်တ္ခနဲ သူ႔အေဖကို ျမင္ေယာင္ျပီး အေဖ ဆံုးမေသာ လူဆိုတာ ရိုးသားရမယ္-ဆိုသည့္စကားကိုလည္း ျပန္လည္ၾကားေယာင္ မိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေမာင္လွ၀င္းသည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေစာေစာက အမႈိက္ပစ္သြားေသာ အမ်ိဳးသမီး၏ တိုက္ေရွ႔ကို ေျပးသြားသည္။

အန္တီ..အန္တီ..ဟု လွမ္းေခၚလိုက္သည္။ ေစာေစာက အမ်ိဳးသမီးသည္ တိုက္ထဲက ထြက္လာျပီး-
ဟဲ့-ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ-ဟု ျပန္ေမးသည္။ ေမာင္လွ၀င္းက အန္တီ-ဒီမွာ ေစာေစာက အန္တီပစ္သြားတဲ့ အမႈိက္ျခင္းထဲက အထုပ္ကေလး ေတြ႔လို႔ ျပန္လာေပးတာပါ-ဟု ေျပာလိုက္သည္။ ထိုအခါ အမ်ိဳးသမီးသည္ ပ်ာပ်ာသလဲ ျဖစ္သြားသည္။

ဟယ္-ဒါ..ဒါ..မနက္က အမတို႔ ေရႊဆိုင္ မသြားခင္ ေမ့က်န္သြားတဲ့ ေရႊထုပ္ပဲ-ဟု ဆိုကာ သူ႔မိဘမ်ားကို ေခၚျပီး ေရႊထုပ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္သည္။ ေရႊထုပ္ကေလးက မူလအတိုင္း ႀကိဳးစည္းထားလ်က္ပင္ ရွိသည္။

ဤတြင္ အမ်ိဳးသမီး မိဘေတြက ေမာင္လွ၀င္းကို အိမ္ထဲေခၚျပီး ဘယ္မွာေနလဲ၊ မိဘေတြက ဘာလုပ္လဲ၊ မိသားစု ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွ္ိလဲ-စသည္ျဖင့္ ေမးျမန္းၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ ေမာင္လွ၀င္းကို ေရမိုး ခ်ိဳးခိုင္းျပီး အက်ႌ လံုခ်ည္အသစ္ေတြ ၀တ္ဆင္ေပးသည္။ ထမင္းကို ၾကက္သား၊ ဘဲသားႏွင့္ ေကၽြးသည္။ ေမာင္လွ၀င္းတို႔ အိမ္ကို သူတို႔ကားျဖင့္ လိုက္ျပခိုင္းျပီး သူ႔မိဘေတြနဲ႔ ေတြ႔သည္။ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ ေျပာျပျပီး ေမာင္လွ၀င္းတို႔ ေနအိမ္ကိုလည္း ျပဳျပင္ေပးသည္။ ေမာင္လွ၀င္းကိုလည္း သူတို႔ေရႊဆိုင္တြင္ အလုပ္ေပးသည္။ ေမာင္လွ၀င္း ဖခင္ကိုလည္း ထိုအိမ္မွာပင္ သန္႔ရွင္းေရး၊ ျခံေစာင့္ အလုပ္ေပးသည္။ ထို႔ျပင္ မိသားစုအတြက္ ဆန္ႏွစ္အိတ္၊ ကေလးေတြအတြက္ အက်ႌ လံုခ်ည္မ်ား ေပးျပီး ကေလးတခ်ိဳ႔ကို ေက်ာင္းထားေပးလိုက္ျပန္သည္။

ေန႔ခ်င္း ညခ်င္း ဆိုသလို ေျပာင္းလဲသြားေသာ ေမာင္လွ၀င္းတို႔ မိသားစု၏ ဘ၀သည္ သာယာစိုျပည္ေနျပီး တရပ္ကြက္လံုး တျမိဳ႔လံုး ေမာင္လွ၀င္းတို႔ မိသားစု၏ ေကာင္းသတင္းသည္ ပ်ံ႔ႏွံ႔သြားပါေတာ့သည္။ ဤအျဖစ္အပ်က္သည္ ရိုးသားျခင္း၏ လက္ငင္းအက်ိဳးပင္ ျဖစ္ေပသည္။

ေကတုမတီ မ်ိဳးသန္႔
(ျမတ္မဂၤလာ ၂၀၁၀-ဒီဇဘၤာလ)