ဧၿပီ ၄ရက္။ ေစာသိန္းျမင့္ (ေကအုိင္စီ)
ျမန္မာအစုိးရတပ္ႏွင့္ ကရင္တပ္ဖဲြ႕တုိ႔ၾကားပစ္ခတ္မႈေၾကာင့္ ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ႔ ထြက္ေျပးခုိလႈံေနၾကသည့္ ကရင္စစ္ေျပးဒုကၡသည္မ်ား သည္ ေနရပ္မျပန္ပါက ၎တုိ႔ ေနအိမ္၊ ၿခံ၀င္းမ်ားကို အစုိးရစစ္တပ္မွ သိမ္းဆည္းမည္ဟု ရြာသားမ်ား ေျပာဆုိၾကသည္။
ထုိေဒသတြင္ အေျခစုိက္သည့္ အစုိးရစစ္တပ္တုိ႔က ယခုလ သႀကၤန္ၿပီးလွ်င္ မိမိေက်းရြာသုိ႔ ျပန္လည္မေနထုိင္သည့္ ရြာသားမ်ား၏ ေနအိမ္၊ ၿခံ၀င္းမ်ားကို သိမ္းဆည္းမည္ဟု ၿခိမ္းေျခာက္ေျပာဆုိခဲ့ေၾကာင္း ထုိင္းႏုိင္ငံ ဖုိ႔ဖရၿမိဳ႕နယ္တေနရာတြင္ ခုိလႈံေနရသည့္ ရြာ သူတစ္ဦးက ေျပာသည္။
“က်မတုိ႔ၾကားတာက ဒီသႀကၤန္ၿပီးအထိ ေစာင့္ၾကည့္မယ္တဲ့။ သႀကၤန္ၿပီးလုိ႔ ရြာသားေတြ ျပန္မေနလုိ႔ရွိရင္ ေနအိမ္၊ ၿခံေျမေတြကို သိမ္းပစ္မယ္။ အျခားနယ္က လာေနတဲ့သူေတြကို ေနခြင့္ေပးလိုက္မယ္လုိ႔ စစ္တပ္က ေျပာတယ္။ တခ်ဳိ႕ရြာသားေတြက အိမ္ေတြ၊ ၿခံ၀င္းေတြ အသိမ္းခံရမွာကို စုိးရိမ္ၾကတဲ့အတြက္ ျပန္ေနထုိင္ၾကတာလည္းရွိတယ္။”ဟု ေျပာသည္။
ယင္းသို႔ ျပန္ေနထိုင္ၾကသူမ်ားမွာ အနည္းစုသာျဖစ္ၿပီး စစ္ေျပးဒုကၡသည္ ရြာသူရြာသားအမ်ားစုမွာ ေနရပ္ရင္းသုိ႔ ျပန္ေနထုိင္လိုၾက ေသာ္လည္း အစုိးရစစ္တပ္မွ ေျမျမွဳပ္မုိင္းမ်ား တာ၀န္ယူ ရွင္းလင္းေပးျခင္း မရွိသည့္အတြက္ မျပန္ရဲၾကေၾကာင္း ဒုကၡသည္မ်ားကို ကူညီေပးေနသည့္ လူမႈကယ္ဆယ္အဖဲြ႕မွ တာ၀န္ရွိသူတဦးက ေျပာသည္။
၎က “သူတုိ႔ရဲ႕ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ဘယ္လုိမွ ရပ္တည္လုိ႔ မရေသးတဲ့အျပင္ ေျမျမွဳပ္မုိင္းအႏၱရာယ္လည္း ေၾကာက္ရေသး တယ္။ ရြာသားေတြအားလုံးဟာ ျပန္ခ်င္ၾကေပမယ့္။ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ သူတုိ႔ရဲ႕ ေနအိမ္၊ ၿခံေျမေတြကို ခဏတျဖဳတ္ ျပန္ၾကည့္တယ္။ ၿပီးရင္ ထုိင္းဘက္ျခမ္း ျပန္ကူးလာၾကတယ္။”ဟု ေျပာသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ မတ္လ ၂၃ရက္ေန႔က ေ၀ၚေလေက်းရြာသူႀကီးမ်ားႏွင့္ စကခ(၅)၊ ဗ်ဴဟာ(၁)မွ အာဏာပုိင္တခ်ဳိ႕သည္ ေ၀ၚေလေဒသရွိ ေက်းရြာသူႀကီးတခ်ဳိ႕မွ ရြာသူႀကီးမ်ားကုိ ေ၀ၚေလေက်းရြာတြင္ ေခၚယူေတြ႕ဆုံခဲ့စဥ္ ရြာသားမ်ား ေနရပ္သုိ႔ ျပန္မေနထုိင္ပါက ၎ တုိ႔ၿခံေျမမ်ားကို သိမ္းဆည္းၿပီး အျခားနယ္ခံမ်ား ေခၚယူကာ လုပ္ကိုင္ခုိင္းမည္ဟု ေျပာဆုိခဲ့ေၾကာင္း ကိုယ္တိုင္္ေတြ႕ဆံုခဲ့သည့္ သူႀကီးတစ္ဦးက ေျပာသည္။
ဖလူးေက်းနယ္တြင္ လႈပ္ရွားေနသည့္ အစုိးရစစ္တပ္က ရြာသားမ်ား မိမိေနရပ္သုိ႔ ျပန္လည္ေနထုိင္ၾကရန္ ရြာသူႀကီးမွတဆင့္ ေျပာ ဆုိခဲ့ေသာ္လည္း အတင္းအၾကပ္ ဖိအားေပးမႈမရွိေၾကာင္း ျပန္လည္ေနထုိင္သည့္ ရြာသားတဦးက ေျပာသည္။
၂၀၁၀ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလဆန္းပုိင္းက ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ အစုိးရတပ္ႏွင့္ ကရင္တပ္ဖဲြ႕ၾကား တုိက္ပဲြြေၾကာင့္ ေ၀ၚေလႏွင့္ ဖလူးေက်းနယ္မွ ရြာသူရြာသားမ်ားသည္ ထုိင္းနယ္စပ္သုိ႔ ထြက္ေျပးခုိလႈံခဲ့ရၿပီး ၿပီးခဲ့သည့္ လအနည္းငယ္္က ရြာသားတခ်ဳိ႕ ေနရပ္သုိ႔ ျပန္လည္ေန ထုိင္ခဲ့ေသာ္လည္း ထုိင္းနယ္စပ္တြင္ လူဦးေရ ၁ေသာင္းခန္႔ က်န္ရွိေနေသးေၾကာင္း လူမႈကယ္ဆယ္ေရးအဖဲြ႕မ်ားက ေျပာသည္။
ယင္းသို႔ ျပန္ေနထိုင္ၾကသူမ်ားမွာ အနည္းစုသာျဖစ္ၿပီး စစ္ေျပးဒုကၡသည္ ရြာသူရြာသားအမ်ားစုမွာ ေနရပ္ရင္းသုိ႔ ျပန္ေနထုိင္လိုၾက ေသာ္လည္း အစုိးရစစ္တပ္မွ ေျမျမွဳပ္မုိင္းမ်ား တာ၀န္ယူ ရွင္းလင္းေပးျခင္း မရွိသည့္အတြက္ မျပန္ရဲၾကေၾကာင္း ဒုကၡသည္မ်ားကို ကူညီေပးေနသည့္ လူမႈကယ္ဆယ္အဖဲြ႕မွ တာ၀န္ရွိသူတဦးက ေျပာသည္။
၎က “သူတုိ႔ရဲ႕ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ဘယ္လုိမွ ရပ္တည္လုိ႔ မရေသးတဲ့အျပင္ ေျမျမွဳပ္မုိင္းအႏၱရာယ္လည္း ေၾကာက္ရေသး တယ္။ ရြာသားေတြအားလုံးဟာ ျပန္ခ်င္ၾကေပမယ့္။ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ သူတုိ႔ရဲ႕ ေနအိမ္၊ ၿခံေျမေတြကို ခဏတျဖဳတ္ ျပန္ၾကည့္တယ္။ ၿပီးရင္ ထုိင္းဘက္ျခမ္း ျပန္ကူးလာၾကတယ္။”ဟု ေျပာသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ မတ္လ ၂၃ရက္ေန႔က ေ၀ၚေလေက်းရြာသူႀကီးမ်ားႏွင့္ စကခ(၅)၊ ဗ်ဴဟာ(၁)မွ အာဏာပုိင္တခ်ဳိ႕သည္ ေ၀ၚေလေဒသရွိ ေက်းရြာသူႀကီးတခ်ဳိ႕မွ ရြာသူႀကီးမ်ားကုိ ေ၀ၚေလေက်းရြာတြင္ ေခၚယူေတြ႕ဆုံခဲ့စဥ္ ရြာသားမ်ား ေနရပ္သုိ႔ ျပန္မေနထုိင္ပါက ၎ တုိ႔ၿခံေျမမ်ားကို သိမ္းဆည္းၿပီး အျခားနယ္ခံမ်ား ေခၚယူကာ လုပ္ကိုင္ခုိင္းမည္ဟု ေျပာဆုိခဲ့ေၾကာင္း ကိုယ္တိုင္္ေတြ႕ဆံုခဲ့သည့္ သူႀကီးတစ္ဦးက ေျပာသည္။
ဖလူးေက်းနယ္တြင္ လႈပ္ရွားေနသည့္ အစုိးရစစ္တပ္က ရြာသားမ်ား မိမိေနရပ္သုိ႔ ျပန္လည္ေနထုိင္ၾကရန္ ရြာသူႀကီးမွတဆင့္ ေျပာ ဆုိခဲ့ေသာ္လည္း အတင္းအၾကပ္ ဖိအားေပးမႈမရွိေၾကာင္း ျပန္လည္ေနထုိင္သည့္ ရြာသားတဦးက ေျပာသည္။
၂၀၁၀ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလဆန္းပုိင္းက ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ အစုိးရတပ္ႏွင့္ ကရင္တပ္ဖဲြ႕ၾကား တုိက္ပဲြြေၾကာင့္ ေ၀ၚေလႏွင့္ ဖလူးေက်းနယ္မွ ရြာသူရြာသားမ်ားသည္ ထုိင္းနယ္စပ္သုိ႔ ထြက္ေျပးခုိလႈံခဲ့ရၿပီး ၿပီးခဲ့သည့္ လအနည္းငယ္္က ရြာသားတခ်ဳိ႕ ေနရပ္သုိ႔ ျပန္လည္ေန ထုိင္ခဲ့ေသာ္လည္း ထုိင္းနယ္စပ္တြင္ လူဦးေရ ၁ေသာင္းခန္႔ က်န္ရွိေနေသးေၾကာင္း လူမႈကယ္ဆယ္ေရးအဖဲြ႕မ်ားက ေျပာသည္။






ေစာဘဦးၾကီး၏သစၥာေလးရပ္ For us surrender is out of question.(လက္နက္ခ်အညံ့ခံျခင္း အလွ်င္းမေျပာရ) We shall retain our arm.(ကရင့္လက္နက္ ကရင္ေတြကိုင္ထားရမယ္) The recognition of Karen State must be complete)(ကရင္ျပည္ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းနွင့္ ျပီးျပည့္စံုရမည္)We shall decide our own political destiny.(ကရင့္က်မၼာ ကရင္ဖန္တီးပိုင္ခြင့္ရွိရမည္)။


0 kommentarer:
Post a Comment