ဖူ.....
တဒဂၤရဲ့ သကာဖံုးစကားလံုးေတြနဲ႔
မာယာသံုးျပီး ကလူ တတ္သူေလးေရ
ခူးခူ….ခူးခူ….ရယ္လို႔တစ္စာစာတြန္ေၾကြး
အေဖၚေ၀းတဲ့ ခ်ိဳးငွက္ငယ္ေလးခင္မ်ာ
အယံုလြယ္အပ်ံခက္အေဖၚမဲ့တဲ့ဘ၀မွာ
သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြဆိုတဲ့
ကႏၱာရထဲက အိုေအစစ္ေရတစ္စက္ကို
တမ္းတ ငံ့လင့္ေနသူပါ
အခ်စ္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရဲ့တစ္ဖက္ကမ္းမွာ
တက္မပါ ရြက္မပါ လက္ဗလာနဲ႔
လက္ပစ္ကူးဘို႔က်ေနာ္အရဲစြန္႔ခဲ့သူပါ။
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့
က်ေနာ္ကေတာ့ေမ့လို႔မရပါဘူး
အရိုးခံက်ေနာ့္ႏွွလံုးသားၾကမ္းျပင္မွာ
အျဖဴေရာင္ေကာ္ေဇာတစ္ခ်ပ္ခင္းထားတယ္
အဲဒါက ငါ့သူငယ္ခ်င္းမင္းတြက္ ထာ၀ရတစ္ေနရာစာေပါ့
သူငယ္ခ်င္းေလးရယ္
ငါးရာႏွစ္ဆယ့္ရွစ္ လြန္းတင္ၾကိဳးေတြနဲ႔
ခ်ည္ေႏွာင္ရစ္ပတ္ျခင္းခံခဲ့ရတာ
မင္းတစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ခဲဲ့ပါ
ဒို႔လည္းမင္းနဲ႔ထပ္တူထပ္မွ်ပါ။
က်ဝ့္
13 October 2010
ငါးရာႏွစ္ဆယ့္ရွစ္လြန္းတင္ၾကိဳး
Etiketter: ကဗ်ာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 kommentarer:
Post a Comment