ေခတ္လူ မိုက္ၾကီးမ်ားသို့

ေမလ္ထဲံကပါအကိုေတြအားလုံးကိုသိေစခ်င္လို့

“ပညာရွိမ်ားသည္ သူတပါး၏ အမွားမွ သင္ခန္းစာယူၾက၏။ သာမန္လူမ်ားသည္ မိမိအမွားမွ သင္ခန္းစာယူၾက၏။ လူမုိက္မ်ားသည္ကား မည္သည့္ သင္ခန္းစာမွ်ယူႏုိင္ျခင္း မရွိၾကကုန္”


မစင္သည္ ေျခာက္ေသြ႔ေသာ္လည္း နံ႔ကို မစြန္႔။
လူမုိက္မ်ားသည္ကား ဆင္းရဲျခင္းသို႔ ေရာက္ေသာ္လည္း မိမိအမွားတရားကို မစြန္႔။

ဆရာေတာ္ ရွင္ဥာဏိႆရ အခုလုိေဟာထားပါတယ္။
၁ - လူမိုက္သည္ နည္းမွားေတြကို အမွန္ထင္ျပီး ေလွ်ာက္လုပ္တယ္။

၂ - အဲဒီ မလုပ္သင့္တဲ့ အမွားေတြကုိ သူခ်ည္း လုပ္တာ မဟုတ္ဘူး၊ သူမ်ားေတြကုိလည္း လုပ္ခုိင္းတယ္။

၃- အဲဒီနည္းမွားၾကီးကုိ သိပ္ျပီးေတာ့ အျမတ္တႏုိး တန္ဖုိးထားတယ္။

၄ - အက်ဴိးနဲ႕အေၾကာင္းနဲ႕ ေျပာျပျပန္ေတာ့လည္း စိတ္ဆုိးၾကတယ္။

မင္းတုိ႕လုပ္ေနတာေတြ မွားေနတယ္လုိ႕ ေျပာလို႕ရွိရင္လည္းပဲ ေျပာတာ
လက္မခံဘူး။ ေျပာတဲ့လူကုိ စိတ္ဆ္ုိးတယ္။ ေျပာတဲ့လူကုိ ရန္ရွာတယ္။”‘ငါနဲ႔မတူ ငါ့ရန္သူ’ တဲ့။

” မေကာင္းမူေတြကုိတဲ ့… ဘယ္သူေတြက လြယ္လြယ္ကူကူ ျပဳၾကသလဲ ဆိုလုိ႕ရွိရင္ လူမုိက္ေတြ မေကာင္းမူေတြကို လြယ္လြယ္ကူကူ လုပ္ၾကတယ္။ ထမင္းစားသလုိပဲ၊
ေရေသာက္သလုိပဲ၊ ေရခ်ဴိးသလုိပဲ၊ အိမ္သာတက္သလုိပဲ လြယ္လြယ္ေလး
လုပ္လုိက္ၾကတယ္။
ဘယ္လုိလူေတြလဲ။ လူမုိက္ေတြ။ မေကာင္းမူ လြယ္လြယ္ျပဳတယ္ ဆ္ိုတာဟာ
ဘယ္သူလဲဆုိရင္ လူမုိက္ေတြ၊ မေကာင္းမူကို သူေတာ္ေကာင္းေတြက်ေတာ့ ျပဳဖုိ႕
ခက္တယ္။ မေကာင္းမူ … လြယ္တာက လူမုိက္မွာ လြယ္တယ္။
“အေကသိ ဇာတ္” ဖတ္ေတာ့၊ အေကသိ ရွင္ရေသ့
ေဟာသြားတာ၊ အေကသိ ရေသ့က ဆုေတာင္း ၁၄ မ်ဳိး ေေျပာတယ္။ အဲဒီထဲက တခု။
လူမုိက္ေတြကုိ မျမင္ပါရေစနဲ႕။

လူမုိက္ေတြရဲ႕ သတင္းစကားကုိ မၾကားပါရေစနဲ႕။

လူမုိက္ေတြနဲ႕ ဘယ္ဘ၀မွာမွ အေပါင္းအသင္း မျဖစ္ပါရေစနဲ႕။

လူမုိက္ေတြနဲ႕ စကား မေျပာပါရေစနဲ႕။

လူမုိက္ေတြရဲ႕ စကားကုိ ႏွစ္သက္ျခင္း၊ ေက်နပ္ျခင္း၊ ေထာက္ခံျခင္း၊ အားေပးျခင္း မလုပ္ပါရေစနဲ႔။ … ”


လူမုိက္ဟာ ကုိယ္မုိက္တယ္လုိ႔ သိရင္
လူေကာင္းျဖစ္ႏုိင္တယ္။

လူမုိက္ဟာ သူ႔ကုိယ္သူ
လူေကာင္းပါလုိ႔ ေျပာေနသေရြ႕
လူမုိက္ပဲျဖစ္ေနပါမယ္။

လူမိုက္တုိ႔သည္ ကတိက၀တ္ တစ္စံုတစ္ရာကုိမွ် မျပဳရဲၾက။
လူမုိက္တုိ႕သည္ ကတိစကားကုိ မတည္ႏုိင္ၾက၍ မည္သူကမွ် သူတုိ႔ကုိ မယံုၾကည္ၾကေပ။
တာ၀န္ရွိမႈဟူသမွ်ကုိ ေရွာင္လႊဲရန္သာ ႀကိဳးစားၾက၏။
ထုိ႔ေၾကာင့္ သူတို႔သည္ မိမိကုိယ္ကုိ အတြက္ပင္ ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရဖြယ္ မရွိ။
ထုိ႕ေၾကာင့္ သူတုိ႔သည္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ေလးစားႏုိင္မႈကုိပင္ ေပ်ာက္ဆံုးၾကရ၏။

လူမုိက္တုိ႔သည္ ေလာကအျမင္-------အဆိုးျမင္တတ္ၾက၏။
ယင္းတုိ႔၏ အဆုိးျဖစ္ရပ္မ်ားကုိသာ သူတစ္ပါးအား မွ်ေ၀ခံစားေစ၏။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ၄င္းတုိ႔သည္ ပူေဆြးျခင္းႏွင့္ ေဘးဒုကၡမ်ားကုိ ဆုလာဘ္အျဖစ္ ရၾက၏။

လူမုိက္တုိ႔သည္ မိမိကုိယ္မိမိ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္သည္ဟု ယူဆၾက၏။
မိမိတုိ႔မွာ အတုိင္းအဆမရွိသည့္ သဘာ၀တရား၏ ဖုန္မႈန္႔မွ်သာ ျဖစ္ေၾကာင္း သေဘာ
မေပါက္ၾကေသာေၾကာင့္ သူတုိ႔သည္ ေသးငယ္၍ တဒဂၤ သတၱ၀ါမ်ားသာ ျဖစ္ၾက၏။

လူမိုက္တုိ႔သည္ သူတစ္ပါးအေပၚ အခြင့္ေကာင္းယူတတ္သျဖင့္ ေရတုိ ဆက္ဆံေရးကုိသာ ရ၏။
လူမုိက္တုိ႔သည္ ေက်းဇူးရွင္ကုိပင္လွ်င္ သစၥာေဖာက္၏။
ထုိ႕ေၾကာင့္ သူတုိ႔သည္ ရထားသည္ထက္ ပုိ၍ ေပးဆပ္ရ၏။

လူမိုက္တို႕သည္ လူတို႕ကို ေအာင္လက္မွတ္မ်ားအေပၚတြင္ မူတည္၍ အမ်ိဳးအစား ခြဲၿခားၾကသၿဖင္႕ သူတို႕သည္ ဘ၀၏ ပညတ္ အမ်ိဳးအမည္မ်ားကိုသာ နားလည္ၾက၏။

လူမိုက္တို႔သည္ လူ႕တန္ဖိုးကို ထိုသူ၏ အမူအက်င္႕အားၿဖင္႕ ခန္႕မွန္းၾကသၿဖင္႕ သူတို႕သည္ လႈပ္ရွားၿပဳမူ ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားကိုသာ နားလည္ၾက၏။

လူမိုက္တို႔သည္ ရွင္သန္နိုင္ရံုမွ်အတြက္သာ ရုန္းကန္ၾက၏။ သူတို႔သည္ ပူေဆြးမႈ က်ရွံုးမ်ားတြင္ ေနထိုင္ရေလ႕ ရွိ၏။

လူမိုက္တို႔သည္ ကိစၥမရွိပါ ဟူေသာအေတြးၿဖင္႕ သတိအာရံုမဲ႕ၿခင္းကို အားအင္ၿပည္႕ၿဖိဳးေစ၏။ ထို႕ေနာက္သူတို႔ သည္ အမွားမ်ားကို ဆက္ကာဆက္ကာ ၿပဳၾကေလ၏

လူမုိက္တုိ႔သည္ အရာရာတြင္ သူတစ္ပါးကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းလြန္းအားႀကီးေသာေၾကာင့္ ၄င္းတုိ႔၌ တုိးတက္ရန္ ေနရာလပ္
မက်န္ေတာ့ေပ။

မေကာင္းမႈကိုသာ ၾကံစည္ၿခင္း၊
မေကာင္းေသာစကားကိုသာ ေၿပာဆိုၿခင္း၊
မေကာင္းမႈကိုသာ ၿပဳလုပ္ၿခင္း။
ပညာတတ္သူပင္ၿဖစ္ေစ၊ အမ်ိဳးၿမတ္သူပင္ ၿဖစ္ေစ၊ ပစၥည္းဥစၥာၾကြယ္၀သူပင္ၿဖစ္ေစ၊ မည္သူမဆို ဗာလ (သူမိုက္) ပင္တည္း

“မိမိတို႔ျပဳေသာ အျပဳအမူအတြက္ မိမိတို႔တြင္ တာ၀န္ရွိသည္”
ေကာင္းမႈ, မေကာင္းမႈတို႔သည္ ေကာင္းက်ိဳး, မေကာင္းက်ိဳးေပးမည္။ ေကာင္းမႈ၊
မေကာင္းမႈတို႔ကို မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ေ႐ြးခ်ယ္ျပဳလုပ္ျခင္းျဖစ္သည္

စႏၵကူးပင္သည္ ေျခာက္ေသြ႔ေသာ္လည္း ေမႊးရနံ႔ကို မစြန္႔။
ဆင္ေျပာင္ႀကီးသည္ စစ္ေျမျပင္သို႔ ေရာက္ေသာ္လည္း လူတို႔၏ မ်က္ေမွာက္၌ တင့္တယ္ျခင္းကို မစြန္႔။
ၾကံသည္ ယႏၲရားစက္ျဖင့္ ၾကိတ္ေသာ္လည္း ခ်ိဳေသာအရသာကို မစြန္႔။
ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းသည္ ဆင္းရဲျခင္းသို႔ ေရာက္ေသာ္လည္း သူေတာ္ေကာင္းတရားကို မစြန္႔။
( ေလာကနီတိ)

အေသဝနာစ ဗာလာနံ = လူဆိုးလူမိုက္ကို မမွီဝဲမေပါင္းသင္းရျခင္း။

လူမုိက္ဆုိလွ်င္၊ ေရွာင္ေသြလြဲလုိ႔၊ မမွီဝဲႏွင့္၊ ကင္းေအာင္ေန။
ပညာရွိကုိ၊ အရွည္တြဲလုိ႔၊ မွီဝဲဆည္းကပ္၊ နည္းယူေလ။
သုံးပါးရတနာ၊ မိဘမ်ားႏွင့္၊ ဆရာသမားကုိ၊ ပူေဇာ္ေလ။
ခ်မ္းသာကုိေပး၊ ဆက္ဆံေရး၊ ေမွ်ာ္ေတြ သုံးခ်က္ေပ။
အဲဒါမွ “ဗုဒၶဝါဒ” ကမၻာ့မဂၤလာေတြ။