မတ၇ားလုိက္တာ...
ေနမဝင္ အင္ပါယာ တစ္ခုအတြက္
ငါက အေသခံ လူတဲ႔လား...။
အဒီတြက္ အသိမွတ္ျပဳ
ငါပုခုံးထက္မွာ ပုဝါနီတထည္....
သားသတ္၇ုံ ထဲ ဝင္၇မယ္႔
ႏြားတစ္ေကာင္၇ဲ႔ ေက်ာေပၚက ေဆးနီစက္ေပါ႔...
ဒါက ငါ႔အတြက္ဆုလား...(ဒါမွမဟုတ္)
ေ၇ြွေ၇ာင္သုတ္ထားျပီး ေဘာင္၇ုိက္ထားတဲ႔
စကၠဴစာ၇ြက္တစ္၇ြက္လား......။
ငါ႔လူမ်ဳိးတစ္စုအတြက္
ေနမဝင္အင္ပါယာ တဲ႔လား.....
ျပဳိပ်က္ေလာင္ကြ်မ္းေနတဲ႔
အေဆာက္ဦးၾကားက မီးခုိးေတြ.....
ေသြးစက္ေတြ ၊မ်က္၇ည္စက္ေတြ ၊
ငုိေၾကြးေၾကကြဲ ၊ျပဳိကြဲပ်က္စီး၊.......
၊မိသားစုေတြ၊ အေမေတြ ၊ဇနီးေတြ၊
သားသမီးေတြ၊ခ်စ္သူေတြ၊
အုိ....သူတုိ႔ ေပ်ာ္ေနတယ္လုိ႔ ထင္မိလား.....။
အမွန္တ၇ားတြက္ တုိက္ခုိက္တဲ႔
တုိက္ပြဲေတြၾကားမွာ.....
အမွန္တ၇ားေတြ ေသေနလုိက္တာ
အေလာင္းခ်င္းထပ္လုိ႔....အုိ..
ျမင္လုိ႔မေကာင္းတဲ႔ ေသြးစက္ေတြ
ေသအံ႔မူးမူးစစ္ကြ်န္ တစ္ေယာက္ ေနာက္ဆုံးေခၚေနမိတဲ႔
အေမေ၇...ခ်စ္သူေ၇...သားေ၇..သမီးေ၇..ၾကားခဲ႔မိၾက၇ဲ႔လား.......။
၇ွင္သန္ေနတဲ႔ အမွားေတြၾကားမွာ....
ေၾသာ္...
အမွန္တ၇ားေတြ ေသေနလုိက္တာ
အေလာင္းခ်င္းထပ္လုိ႔......။
11 October 2010
စစ္ ကြ်န္ႏွလုံးသား
Etiketter: ကဗ်ာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 kommentarer:
Post a Comment